دامپزشک مرکز بازپروری حیات وحش پردیسان در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به عدم برخورداری این مرکز از بودجه و امکانات لازم گفت: سازمان حفاظت محیط زیست، پردیسان را به عنوان یک مرکز بازپروری به رسمیت نمی‌شناسد.
ایمان معماریان افزود: طرح‌های لازم برای ایجاد یک مرکز بازپروری استاندارد در پردیسان را بارها به مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست ارائه داده‌ایم اما متاسفانه از ایجاد چنین مرکزی که حیات وحش کشور به شدت نیازمند آن است استقبال نمی‌شود.
این دامپزشک با بیان اینکه گونه‌های باارزش حیات وحش که به طور دائم یا موقت قابلیت بازگشت به طبیعت را ندارند نیازمند مرکزی برای نگهداری و درمان با حداقل امکانات هستند، یادآور شد: آنچه در پریسان نام مرکز بازپروری بر آن نهاده‌ایم و با حمایت محدود سازمان حفاظت محیط زیست به درمان حیات وحش مشغول است با یک مرکز بازپروری استاندارد بسیار متفاوت است.
وی در خصوص سرنوشت حیواناتی که به مرکز بازپروری حیات وحش پردیسان ارجاع داده می‌شوند، گفت: گونه‌های بومی و ارزشمند را پس از طی شدن دوره درمان و بازپروری در صورت امکان برای رهاسازی آماده می‌کنیم و در غیر این‌صورت به باغ وحش مناسب انتقال می‌دهیم، اما گونه‌های بی‌ارزش چون میمون رزوس که غیربومی هستند و در ایران گونه مهاجم محسوب می‌شوند را برای انجام آزمایش‌های مختلف، به مرکز تحقیقاتی رویان منتقل می‌کنیم و چنانچه آن مرکز نیز حیوان را نخواهد آن را یوتانایز [مرگ با تزریق دوز بالای داروی بیهوشی] می‌کنیم.
معماریان در پاسخ به این که این کار بر اساس چه دستورالعملی انجام می‌شود، گفت: یکی از بندهای دستورالعمل اتحادیه باغ وحش‌های اروپا این است که حیوانی که مهاجم به شمار می‌رود، یعنی به بافت محیط زیست منطقه آسیب می‌رساند، به هیچ وجه نباید رهاسازی شود.
وی تاکید می‌کند که گزینه اول، مرگ آرام یا یوتانایز نیست اما چون در ایران باغ وحشی برای انتقال این میمون‌های رزوس وجود ندارد آنها را در پردیسان یوتانایز می‌کنیم.
نظر شما